Futbolu Neferi: Cahit Duyar (2)

Ertesi sezon Özcam Hocam, Çanakkalespor Genç takımını çalıştırmaya başladı. Beni de hocamın önerisi ile Avukat Nejdi Kumkaleli abimiz Çanakkalespor’a aldı.
Buradaki çalışmalarımızda Özcan hoca o zamanlar futbolunda basketbol gibi toplu hücum, toplu defans yapılarak oynanacağını söylerdi ve bunu yaptırmaya çalışırdı.
18 yaşına basmıştım o sene sezon açılışını eski GS’li Milli Kaleci Bülent Gürbüz ile yaptık. 18 Mart Stadının hemen hemen tamamı doluydu yani Çanakkale halkı kendi takımı olduğu için Çanakkalespor’u seviyordu birde çok sayıda Çanakkaleli futbolcular çoğunluktaydı.
Yani anlayacağınız şimdiki gibi kulüple taraftarın arasında soğuk rüzgarlar esmiyordu.
Bazen arkadaşlar bir araya geliyoruz eskilerden bahsederken belki karın tokluğuna futbol oynadık ama mutluyduk diyorlar. Çanakkalespor’da antrenmanlar hızlandı ve ağırlaştı bir yandan okul bir yandan antrenmanlar derslerimi eksilemeye başladı.
Ligin ikinci yarısında antrenmanlara gidememeye başladım tabiî ki takıma da giremedim. Zaten kadrodaki en küçük futbolcu bendim ve takımın hepside beni çok severdi adeta onların maskotu gibiydim.
Fakat ders notlarım kötüye gitmeye başlayınca futbola ara verdim, okula devam etti ve sınıfımı da geçtim.
1974-1975 sezonu öncesinde Kepezspor’dan teklif gelince Çanakkalespor’u bırakıp Kepezspor’a geçtim. Orada eski Çanakkalespor’lu öğretmen Mehmet Elibol vardı. 1975-1976 sezonunda Cahit Can hocamız isteği ile Mahmudiyespor’a gitti fakat burada Mahmudiyeli yerli futbolcularla dışarıdan gelen bizleri istemediler ve ikilik çıkardılar.
Takım düşme konumuna gelince tekrar bizi çağırdılar ve takımı düşmekten kurtardık. 1976-1977 sezonunda tekrar Kepezspor’a geri döndüm fakat çok güçlü bir kadro kurdukları içindir ki hep yedekte kaldım. 1978 Martında askere gittim ve askerliğim sürecinde hiç futbol oynamadım.
Asker dönüşü tekrar Birinci Gençlik Kulübünde futbola başladım. Hocalarımız eski GS’li Tarık Kutver ile Ali Kuşku idi. Bilhassa Tarık Hocamdan çok şeyler öğrendim zaten ilk hocam olan Özcan Erkal’da kendisinin çok yakın arkadaşı idi, bana bire bir futbol üzerine çok şeyler öğretti.
Bizlere çok ağır idmanlar yaptırıyordu, sızlandığımız zamanda maçın içinde bu hareketlerin faydasını göreceksiniz rakiplerinizi ezip geçeceksiniz derdi.
Hakikaten bu ağır çalışmaların çok faydasını gördük. 1982-1983 yılında Karacaörenspor’a antrenör futbolcu olarak başladım fakat ilerleyen zaman dilimi içinde futbol fikirlerimiz uymadığından bu takımı kendi isteğimle bıraktım.
1984 sezonunda Kumkalespor kulübüne transfer oldum fakat burada geçirdiğim çok ağır sakatlık yüzünden çok ama çok sevmeme rağmen 34 yaşında futbolu bırakmak zorunda kaldım.
Emekli oldum ara sıra amatör küme ve Dardanelspor'un maçlarını izlemeye gidiyorum boş vaktimin çoğunu balık tutarak geçiriyorum.
İsmail Hocam beni köşende misafir ettiğin ve biz amatör futbolcuları şimdiki genç kuşakla tanıttığın için sana ne kadar teşekkür etsem azdır tekrar teşekkürler”.