Futbolu Neferi: Cahit Duyar

Sevgili okurlar Cahit Duyar, Çanakkale Amatör Lig takımlarında yıllarca bir tek kuruş beklemeden yani kelimenin tam anlamı ile amatörce futbol oynamış bir sporcu kardeşimdir bende kendisinin beklide yüzlerce maçını yönetmişimdir.
Benden sarı kart görmesine karşın hiç kırmızı kart görmeyen nadir futbolculardan birisidir.
Şimdi gerçek bir futbol neferi olan Cahit’in hikayesini
“1964 Senesinde Barbaros Mahallesine taşınmıştık, her taraf bağ bahçe insan kalabalığı yok herkes bir birini tanıyor, hatır naz geçiyor. Futbola da yeni yeni merak sarmaya başlamıştım.
Bizden büyükler Belediye Plajının önündeki çayırlıklarda mahalle maçları yapıyorlardı. Bizde onları merakla ve imrenerek seyrederdik.
Babam kardeşimle beni Türkgücü ve Boğazspor'un maçlarına götürürdü. Futbola olan sevgim o zamanlarda başladı, ilkokul ve ortaokul yıllarımı hep mahalle arasında arkadaşlarımla top oynayarak vakit geçirirdik.
Avukat Adnan Erdemol 1. Gençlik takımını kurmuş bende gencim ama gidipte beni bu takıma alın diyemiyordum, hatta birkaç kez Avukat Adnan Abinin kapısına kadar gidip dönmüşlüğüm olmuştur daha sonraları tanıdık birinin vasıtasıyla Adnan Abiye konuyu söylettik.
O da sağ olsun antrenmana çıksın bir görelim demiş tabi bende sevinçten ve heyecandan sabaha kadar uyku gözüme girmedi. Antrenmana çıktım hocamızda rahmetli Özcan Erkal’dı (Şişe Özcan).
Bize çift kale maç yaptırdı birazda şansımın sayesinde iki gol attım ve beğenildim. Bu sırada okulumuzun atletizm takımına da girmiştik. Amatör maçlar başlamış bizim takımın ilk maçı Mahmudiyespor’la idi fakat bana lisans çıkmadığı için beni sahte oynatmak istediler.
Lisans kontrolünde Mahmudiyespor takımı kaptanı Cahit Can benim sahte lisansla oynamak istediğimi hemen anladı fakat her nedense itiraz etmedi.
Soyunma odasında soyunduk ve Antrenör Özcan abinin verdiği taktiği dinliyorduk. Hocam Cahit maç boyunca sadece Nurettin Bakır’ı tutacaksın, sahanın her yerinde onun ikiz kardeşi gibi yakasından düşmeyeceksin ve ona futbol oynatmayacaksın diyerek taktık verdi.
Maç başladı ben hemen Nurettin Bakır’ın koluna yapıştım sahanın içinde o nereye ben oraya Nurettin Abi başladı sinirlenmeye bana Cahit git başımdan şimdi dövücem diyordu. Bende ne yapayım abi Özcan hocam öyle taktik verdi diyordum neticede onlar bizi zorda olsa 2-1
Ertesi sezon Özcam Hocam, Çanakkalespor Genç takımını çalıştırmaya başladı. Beni de hocamın önerisi ile Avukat Nejdi Kumkaleli abimiz Çanakkalespor’a aldı.
Buradaki çalışmalarımızda Özcan hoca o zamanlar futbolunda basketbol gibi toplu hücum, toplu defans yapılarak oynanacağını söylerdi ve bunu yaptırmaya çalışırdı.
18 yaşına basmıştım o sene sezon açılışını eski GS’Iİ Milli Kaleci Bülent Gürbüz ile yaptık. 18 Mart Stadının hemen hemen tamamı doluydu yani Çanakkale halkı kendi takımı olduğu için Çanakkalespor’u seviyordu birde çok sayıda Çanakkaleli futbolcular çoğunluktaydı.
Yani anlayacağınız şimdiki gibi kulüple taraftarın arasında soğuk rüzgarlar esmiyordu. Bazen arkadaşlar bir araya geliyoruz eskilerden bahsederken belki karın tokluğuna futbol oynadık ama mutluyduk diyorlar. DEVAM EDECEK