Yıl 1926...
Yıl 1926...Necip Fazıl Kısakürek öyle bir şiir yazıyor ki, her okuduğumda etkiliyor beni...
Anneciğim
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!
Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!
Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim! ...
Tüm annesini özleyenlere gelsin bu şiir. Necip Fazıl'ın yüreğinden bizim yüreklere gelsin.
Her okuduğumuzda yinelerim şu cümleyi,
'Beni de beraber al anneciğim'....
