Çok şükür erdik Haziran ayına ey dostlarım…
Çok şükür erdik Haziran ayına ey dostlarım…Bugün son günü Bahar ayının…
Açıkçası bana bir umut geldi, yüreğim bir ferah bu hafta… Yaz mevsimi sanki hiç gelmeyecekmiş gibi gelirken, bir de baktım ki koca yılı yarılamışız bile. Nasıl geçmiş zaman anlamadım! Hep yazıyorum, pandemide zaman resmen aktı geçti…
Eee…
Çok normal değil mi aslına bakarsanız. Her günü o kadar aynı yaşadık ki, sanki tarih değişmemiş gibi geldi bize… Ama zaman bizi dinledi mi, hayır!
Aktı gitti o asice…
Yaz mevsimi gelince Çanakkale’ye havasına bir yaz havası kondu mu hemen şenleniveriyor şehir hiç fark ettiniz mi bilmem…
Umarım verilecek kararlar ile şu Kordonlarımız da açılır da denize ayacıklarımı sokarım, çok merak ediyorum denizin suyunu… Çok özledim deniz havasını…
Bülent Ortaçgil’in bir şarkısı gelsin benden size o zaman…
Deniz kokusu getiriyorum
Nem sinmiş tuzlu bedenime
Sabah ayazından gözlerim kırmızı
Bir şarkı tutturmuşum
Rastgele
Durduramıyorum
Deniz kokusu getiriyorum
Karlı dağların tepesi
Özgürlük
Dibi deniz
İşte Akdeniz
Uçarı bir hafiflik
Uçuşuyor başımda
İnanamıyorum
