Pek şaşırtıcı gelmese de bize,
Pek şaşırtıcı gelmese de bize,Bu ekonomik krizde, bunca zorluk içerisinde
Temel ihtiyaçlarını zor gideren bir toplum için
O ayki gelirle, ekstradan 1 (bir) şey bile almanın
Ev giderleri için ne denli yıpratıcı olduğunu düşünün.
Durumun can sıkıcılığını yeteri kadar kanıksadığımızı sanmıyorum.
Çocuklarımızın spor yapmasını, sanat ile ilgilenmesini istiyoruz, istiyoruz da.
Asgari ücretli nasıl yapacak bunu?
Zar zor alınan o bilgisayarların başından kaldıramıyoruz diye şikâyet ediyoruz ya çocuklarımızdan
Bana söyler misiniz, o sosyo-ekonomik pozisyondaki çocuktan nasıl bir performans bekliyorsunuz?
Sanki piyano kurslarını, bale eğitimlerini ya da dalış dersini elinin tersiyle itiyormuş gibi haksızlık etmeyelim.
Bu eğitimlerin en uygun fiyatlısı saatlik 150’den başlıyor!
Asgari ücretli olmayan nasıl daha çok para kazanacak? Bu insanlar kimin insafına kalıyor?
Babasından parası miras kalmayanlar, eve her gün ekmek götürmek zorunda olanlar,
Legal yollardan hayatını idame ettirerek, nasıl çocuğunu ‘sanatçı’ yetiştirebilir?
Zenginin çocuğu zengin, asgarinin çocuğu asgari!
Önce bunları konuşalım, çuvaldızı kendimize batıralım da geri kalanını hallederiz.
